Ξυστά
Προσπέρασε ξυστά τη σκιά. Όπως το 🐦 πάνω αριστερά. Βέβαια, το ξυστό για πολλούς συνάδει με τη τύχη. Την καθορίζει;
Εκκρεμείς ανάμεσα στη δημιουργική λογική και στη δημιουργική ασάφεια.
Κακά τα ψέματα, η στιγμή του κλικ διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Καλές οι αλήθειες, το ζητούμενο είναι πως δέχεται ή καθρεφτίζει ο ένας το ιδανικό, την αλήθεια του άλλου; Ή προσπερνάμε ο ένας του άλλου την αλήθεια ξυστά και καταλήγουμε ότι τόσο τα ζητούμενα, όσο τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Και βάζω την ίδια φωτογραφία σε πιο κοντινό πλάνο, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι ο αριθμός των πουλιών είναι δέκα, το καλό. Μια που όπου οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι υποφέρουν. Ή πάνε να στη φέρουν. Σε αυτή την προσέγγιση, πίσω από το πράσινο φανάρι διακρίνεται καλύτερα το δέκατο περιστέρι που παρόλο που δεν βλέπει το πράσινο βάλθηκε να πετάξει μακριά από το σμάρι. Όσο να κάνει κανείς το ζυμάρι για να φτιαχτεί το οποιοδήποτε έδεσμα πρέπει να ξεκουραστεί, όπως λέγανε οι παλιές νοικοκυρές.
Ποιος θυμάται άραγε ότι αρχικά η γέννηση του Χριστού πριν αναχθεί σε ιστορικό και θρησκευτικό πρόσωπο από απλός επαναστάτης ήταν στις 6 Γενάρη; Αλλά μετά που έπρεπε να εγκαθιδρυθεί η νέα θρησκεία ως πιο ισχυρή, έπρεπε να πατήσει στα προϋπάρχοντα δεδομένα. Έτσι αφού τα Ηλιούγεννα και όχι μόνο, γιορτάζονταν στις 25 Δεκέμβρη μεταφέρθηκε αντίστοιχα στην ίδια ημερομηνία και η γέννηση του θεανθρώπου. Στα κατοπινά χρόνια αλλάξαμε και ημερολόγια, οπότε ήρθε και έδεσε το γλυκό.
Βέβαια, στο Άγιον Όρος που ακολουθούν το παλιό ημερολόγιο, γιορτάζεται όπως παλιά. Το ίδιο ισχύει και στη Ρώσικη ορθόδοξη εκκλησία και όχι μόνο. Ανάμεσα στα πολλά μοναστήρια που υπάρχουν εκεί, εδρεύει και η Μονή του Εσφιγμένου. Το μοναστήρι το συγκεκριμένο, έχει σηκώσει μπαϊράκι εδώ και χρόνια κόντρα στον πνευματικό του ποιμένα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Και παρά το γεγονός ότι από τότε που ο τελευταίος έφερε νέους μοναχούς και ζήτησε την αντικατάσταση των καταληψιών μοναχών, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε. Ως αποτέλεσμα, το εν λόγω μοναστήρι αποκλείστηκε, τους κόπηκε το ρεύμα και περιμένουν την παράδοση του. Αντίθετα από τα αναμενόμενα, σαν άλλοι επαναστάτες οι εκεί μοναχοί ύψωσαν λάβαρο που αναγράφει Ορθοδοξία ή Θάνατος. Παρά τις έξωθεν πιέσεις προσαρμόστηκαν και αντί να μειώνονται αριθμητικά, αυξήθηκαν. Μάλιστα τράβηξαν την προσοχή όταν στην διοικητική έδρα στις Καρυές, που πήγε να γίνει η εισβολή των αρχών, φωτογραφήθηκε το χέρι μοναχού που κρατούσε μία βόμβα μολότοφ! Η ποινή τόσο για τον ηγούμενο, όσο και τον καλόγερο αν θυμάμαι καλά ήταν 21 χρόνια φυλάκισης. Από τότε έχουν περάσει αρκετά, αλλά η υπόθεση έχει μερικώς τελεσιδικήσει.
Δικαίως, θα αναρωτηθείτε γιατί η αναφορά στη συγκεκριμένη μονή; Όπως και γιατί έχουν έρθει σε ρήξη με τον Πατριάρχη; Όσον αφορά το δεύτερο, αφορά την προσέγγιση των δύο δογμάτων του καθολικού και του ορθόδοξου, που είχε αποπειραθεί γύρω στα πενήντα χρόνια πριν και την παρέκκλιση από την ορθοδοξία, όπως την αντιλαμβάνονται οι εκεί μοναχοί. Η αναφορά όμως στη συγκεκριμένη μονή, πέρα από αυτή την ιστορία, γίνεται όχι για ένα πουκάμισο αδειανό, αλλά για ένα κομμάτι της σκηνής του Ναπολέοντα. Βλέπετε, στην κατοχή της μονής έχει περιέλθει από τον τότε πατριάρχη τον Γρηγόριο τον Ε΄ το κομμάτι της σκηνής που λείπει από το Λούβρο. Η αμύθητης αξίας περιουσία του μοναστηριού λοιπόν, το οποίο σημειωτέον οι μοναχοί έχουν εκφράσει την πρόθεση να το ανταλλάξουν με μέρος αν όχι όλο το ελληνικό χρέος!
Προσωπικά, βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την όλη ιστορία, γιατί καταδεικνύει το στρεβλό του πράγματος. Η στρεβλή πραγματικότητα που όλα για τα λεφτά γίνονται. Ενώ, αν ρωτήσει κανείς τους πρωταγωνιστές είναι θέμα πίστης. Κατά τα άλλα, ο Χριστός δε μίλησε καθόλου για πίστη στα λεφτά, παρά μόνο για Αγάπη. Και εμείς πιο στρεβλοί και από τους στρεβλούς, την ζούμε ξυστά...
Καλά Χριστούγεννα ή ότι άλλο γιορτάζετε όπως και όταν το γιορτάζετε.
Σχόλια